La Porte des Indes ontsproot in Brussel, bloeit ondertussen ook in Londen en wijkt vandaag uit naar Dubaï. Het concept biedt een daadwerkelijk alternatief voor de Indiase keuken die men overal elders vindt. De gastronomie die La Porte des Indes hoog in het vaandel draagt is resoluut geënt op de Franse aanwezigheid op het schiereiland en laat zich beïnvloeden en inspireren door een ongeëvenaarde veelheid aan culturen en godsdienstige tradities. Het resultaat is een boeiende (her)ontdekking van een smaakpalet dat we zonder meer enig in zijn soort mogen noemen.
In de populaire fantasie mag India dan al een pronkstuk van het Britse imperium zijn, men kan ook zeker de lange Franse aanwezigheid in het land niet wegdenken. Via zijn beroemde factorijen, waaronder Pondichéry ongetwijfeld de bekendste was, heeft Frankrijk op een blijvende manier zijn stempel gedrukt op dit deel van de wereld. De Franse aanwezigheid daar begon in het midden van de 17e eeuw en er kwam pas een einde aan in 1956, toen Pondichéry, aan de Golf van Bengalen in Zuid-Indië, even voorbij Bangalore, ruim 2300 km van New Delhi, definitief deel ging uitmaken van de Indiase natie. Naast een intellectuele invloed manifesteert de Franse aanwezigheid in de regio zich tot op vandaag ook in de zeer eigen gastronomische traditie die er zich doorheen de eeuwen binnen de Indisch-Creoolse bevolking heeft ontwikkeld.
Karl Steppé, die al het mooie Thaise verhaal van de Blue Elephant aan het schrijven was, besloot in 1985 om in Brussel ook een Indiaas restaurant te openen met de uitdrukkelijke bedoeling om iets anders te brengen dan de meeste Indiase restaurants die de Europese hoofdstad al kende. Die zijn tot op vandaag immers overwegend Pakistaans van invloed. De nieuwkomer zou de Brusselaars laten genieten van een veel diversere Indiase keuken. Ook de keuze voor een decorateur was snel gemaakt. Yves Burton tekende al voor de inrichting van de Blue Elephants overal ter wereld en ook de weelderige omgeving waarin de Indiase restaurants van de groep hun klanten ontvangen is dus van zijn hand. Opnieuw vormen de authentieke stukken die Karl Steppé van zijn reizen uit het Verre Oosten heeft meegebracht hier de basis. Het restaurant aan de Louizalaan suggereert zowel de luxe van een Oosters paleis als de overweldigende natuurpracht van het subcontinent.
Meteen al in de inkomhal van het restaurant voelt de bezoeker zich op reis, verplaatst in tijd en ruimte. Het traditionele onthaal, met de glimlach, draagt daar in niet geringe mate toe bij. De uitgesproken zin voor detail komt ook tot uiting in de kledij van het personeel. Alles is er in La Porte des Indes op gericht om een bezoek aan het restaurant tot een onvergetelijke ervaring te maken. Zelfs na het vertrek, want dames worden hier steevast in de bloemetjes gezet.
Los van de luxueuze omgeving en de elegante bediening is de keuken altijd de allereerste troef gebleven van La Porte des Indes. Zoals eerder gezegd wilde Karl Steppé iets anders aanbieden dan het gros van zijn concurrenten. Hij besloot daarom om de samenstelling van de kaart over te laten aan zijn echtgenote Nooror Somany. Terwijl ze nochtans beschouwd wordt als een van de talentrijkste ‘lady-chefs’ van Thailand, heeft ze het hele, reusachtige schiereiland afgereisd, om een voor Brussel ongeëvenaard gastronomisch Indiaas aanbod samen te stellen. Haar inspiratie haalde ze voornamelijk in de beste restaurants van Mumbaï. De originaliteit op culinair vlak werd naderhand nog versterkt door de komst van het koppel Mehernosh en Sherin Mody, dat nog steeds de leiding heeft over de keuken van La Porte des Indes in Londen. Het zijn hypertoegewijde professionals die zich herhaaldelijk bij de Indisch-Creoolse gemeenschap in Pondichéry zijn gaan ‘bijscholen’, waardoor ze nog sterker de kaart konden spelen van een Indiase keuken met Franse invloeden. Samen hebben ze van La Porte des Indes en de verschillende afgeleiden een van de meest spraakmakende culinaire tempels van de planeet gemaakt. Momenteel staan de keukens van La Porte des Indes in Brussel onder de leiding van chef Bobby Singh, de maestro die nog aan de zijde van de pioniers heeft gewerkt.
De keuken van La Porte des Indes staat resoluut en zonder voorbehoud open voor elke religieuze traditie, inclusief hun voedingsbemoeienissen. Ze integreert dan ook alle tradities die kwaliteit maar voldoende hoog in het vaandel voeren. Je kunt er een ‘vindaloo’ van varkensvlees bestellen, die typisch was voor de christelijke gemeenschap van Goa, maar ook een van de gesofisticeerde vegetarische specialiteiten, zoals ze onder meer overgeërfd zijn uit de traditie van het jaïnisme. Als er al iets is waar de keukenbrigade van La Porte des Indes zich zorgen over maakt is het de kwaliteit en de versheid van de gebruikte producten. Alle ingrediënten zijn afkomstig van de beste leveranciers en worden strikt volgens de beste Indiase culinaire tradities bereid. Dat begint al bij het traditionele brood, al dan niet op smaak gebracht met authentieke Indiase kaas en gebakken in een echte tandooroven.
De kaart van La Porte des Indes vermeldt een uitgebreide waaier aan specialiteiten, gaande van de zachtste en zoetste tot de meest pikante. Iedereen vindt er zijn gading, vegetariër of niet. Voor wie zin heeft om met La Porte des Indes een culinaire reis te maken maar zich geen specialist waant van de Indiase keuken, biedt het menu van het huis een schitterende introductie, zowel verkrijgbaar in een traditionele als in de vegetarische versie. Elk donderdag-en zaterdagavond staat in La Porte des Indes een enorm buffet opgesteld waarin iedereen zijn gading vindt. Typische voorgerechten en dessertjes uiteraard, maar ook exquise bereidingen en originele soepjes en nogal wat indrukwekkende ‘extraatjes’, zoals de gecentrifugeerde vruchtensappen of de makarons ‘van het huis’, met hun typische Indiase specerijen. Uiteraard vormt zo’n buffet een uitgelezen manier om een keuken te verkennen die qua parfums en elegantie amper zijn gelijke kent.
Wij opteerden bij onze degustatie voor het 4-gangen huismenu, 58€, zonder soepje/sorbet, in 3-gangenversie 52€. Het voorgerecht bestond uit een Passee fish, tongfilet met munt en korianderchutney gewikkeld en gestoomd in een bananenblad, een Murgh malai kebab, likka gemarineerde kip met roomkaas, foeliepeper en verse groene maïs, gegrild in de tandoor, een mooie smaakvolle bereiding, beignets van kikkererwtenbloem, biet en waterkastanje en een pittig warm slaatje van krabvlees en maïs, verrijkt met mosterd. Hierbij een trio van sausjes, zoet, zoetzuur en leuk pittige structuur. De sorbet van groene citroen en gember werd een zeer grote portie die echter weinig smaak en aroma aanbood.
Het hoofdgerecht bestond uit gemarineerd lam met gekarameliseerde uien en garan massala maar was veel te vettig, terwijl de bladspinazie en paddenstoelen, gebakken in boter met groene spaanse peper wel kon bekoren. De tijgergarnalen Assadh gestoofd in zachte kokoscurry met groene mango, kurkuma, spaanse peper en gember, brachten net als de poulet rouge, een in yoghurt en rode kruiden gemarineerde kip, nadien gegrild en opgediend in een romig sausje, de typische kruidige tafels van Indië op het voorplan. Als extra garnituur, natuurlijke yoghurt met verse granaatappelpitten, Multani naan, beboterd tandoor gebakken brood met zaden van ui, meloen en sesam en Kesaria pillav rice, met saffraan geparfumeerde pilau rijst. Als afsluiter het bord van de chef, een assortiment desserten met passievruchten, vermicelli yoghurt, zoete beignets, crème brulée en sorbet van aardbei.
La Porte des Indes – Louizalaan 455 -1050 Brussel
Tel.: 02 647 86 51 -Web: www.laportedesindes.com/brussels
Gesloten op zondagmiddag.
Culinaire commentaren:
Tasted: 2 minutes
overweldigend decor
lauw onthaal
Michelin: 2 bestekken
exotische smaken, geuren en kleuren
romantisch decor met Indische kunst
Delta: 1 muts
Mongoolse fontein
gerechten van Pondichery met Tamil aroma’s
Creoolse en Franse invloeden
traditionele klederdracht