Vooruitstrevend vanaf het begin, verstuurde Ruinart zijn kostbare flessen al in 1769 in houten kisten; een verpakking die beter geschikt was voor de verre reizen aan boord van schepen en over het land. Het gebruik van houten kisten werd bij de andere champagnehuizen pas algemeen vanaf het begin van de negentiende eeuw. Vanaf dan fungeerde de houten kist ook als uithangbord voor het prestigieuze imago van de champagnehuizen, die er voluit hun naam en zelfs hun wapen in lieten brandmerken.
Maison Ruinart heeft vandaag de Cellar Case bedacht, een praktische houten kist met een knipoog: ze is rechthoekig van vorm en kan worden gestapeld zoals bouwstenen. Zo kan de echte liefhebber een heuse Ruinart-hoek creëren in zijn wijnkelder, of gewoon voor iedereen zichtbaar in de woonkamer. Dankzij een slim open- en sluitsysteem aan de voorkant zijn de flessen Ruinart gemakkelijk uit de kist te halen.
De vier iconische Ruinart-flessen die nog steeds dezelfde vorm hebben als de originele flessen uit het begin van de achttiende eeuw, liggen in de vier daarvoor voorziene vakken. Door de Cellar Case te openen met het schuifpaneel liggen de flessen gemakkelijk ‘pakklaar’. De moderne vormgeving van de kist is tegelijk authentiek en stijlvol. Op elke zijde prijkt het gebrandmerkte logo, als verwijzing naar de originele verpakking. Dankzij de naam en het wapen van Maison Ruinart is de kist bovendien meteen herkenbaar, een pluspunt voor wie al een goed gevulde wijnkelder heeft.
De Cellar Case van Ruinart is volledig ‘made in France’ en gemaakt van 100% hout uit ecologisch verantwoord beheerde bossen. Ruinart biedt de mogelijkheid om de kist een heel eigen toets te geven door er initialen in te graveren (maximaal drie letters). Deze authentieke techniek weerspiegelt het vakmanschap en de knowhow van het Huis, en tovert de Cellar Case om tot een uniek object. Champagneliefhebbers kunnen de inhoud van de Cellar Case (vier flessen) zelf samenstellen met een keuze uit R de Ruinart, Ruinart Rosé en Ruinart Blanc de Blancs. De gepersonaliseerde Ruinart Cellar Case is uitsluitend beschikbaar na bestelling via www.mhcollection.be
Maison Ruinart – 4 rue des Crayères – 51100 Reims – France – www.ruinart.com
DE KUNST VAN HET PROEVEN – DE KURK LATEN KNALLEN?
In Déjeuner d’huîtres, het beroemde schilderij van Jean-François de Troy uit 1735, kijken de tafelgenoten blij verrast toe hoe het schuim uit de champagnefles spuit en de kurk de lucht in knalt. “Hij vliegt weg, we lachen; hij raakt het plafond”, schrijft Voltaire in 1736 enthousiast in Le Mondain, enkele jaren na de oprichting van Maison Ruinart.
Toch gingen wijnliefhebbers ook waardering tonen voor de kunst van het beheersen van de kurk en diens uitbundige gedrag: eerst de muselet (het draadkorfje) verwijderen en vervolgens voorzichtig, met vaste hand en langzame maar stevige bewegingen, de kurk losmaken door lichte druk te zetten. Het geheim? Een beetje kracht in de hand, en flink wat behendigheid…Conclusie? Voor beide manieren, de explosieve en de ingehouden variant, valt wel iets te zeggen. Laten we gewoon afgaan op onze voorkeur of ons humeur.
DE CUVÉES VAN RUINART BEWAREN
Cuvées zonder jaartal: Deze fruitige, frisse en aromatische cuvées zijn gemaakt om jong te drinken, dus niet ouder dan twee of drie jaar. Let op: Ruinart Blanc de Blancs zit in flessen van transparant glas om de chardonnay fraai tot zijn recht te doen komen. Om de aroma’s ten volle te bewaren moet deze wijn worden beschermd tegen contact met natuur-of kunstlicht.
Cuvées Dom Ruinart: Dankzij de oorsprong van hun druiven, uitsluitend grand cru’s, hebben deze cuvées een sterk ontwikkelingspotentieel, op voorwaarde dat ze rijpen in optimale omstandigheden (temperatuur, vochtigheid en duisternis). Ze kunnen tien tot twintig jaar of zelfs langer liggen, afhankelijk van het oogstjaar. De wijn zal meer intense, getoaste en geroosterde noten ontwikkelen, en ook het aromatische profiel zal in de loop der jaren evolueren. Een kwestie van voorkeur. Hoe dan ook, een cuvée Dom Ruinart is uitstekend van bij de aankoop.
BIJ WELKE TEMPERATUUR?
Sinds de champagnewijnen parelen (begin achttiende eeuw) worden ze vrij koud gedronken, tussen zes en acht graden. Ruim een eeuw lang werden de flessen van Ruinart geserveerd in een klein, elegant meubel, een zogeheten ‘rafraîchissoir’ of koeltafeltje, of in een emmer van zilver of aardewerk, gevuld met water en ijs. Dat ijs werd in de winter verzameld in een ijskelder. Rond 1830 werd het mode om champagne ijskoud te drinken, bij twee of drie graden. De wijn was toen weliswaar nog erg gezoet. Door de wijn te koelen werd die zoete smaak wat getemperd. De fles werd geserveerd in een emmer gevuld met ijs, maar zonder water, soms zelfs tot aan de hals ondergedompeld in een mengsel van gestampt ijs en potas. Tegenwoordig heeft men opnieuw de gewoonten van de eerste periode overgenomen, en schommelt de temperatuur tussen zes en negen graden. In principe gelden de volgende regels: ‘R’ de Ruinart, Ruinart Blanc de Blancs en Ruinart Rosé moeten worden geopend bij een temperatuur van 6 tot 8 graden en worden gedronken tussen 8 en 10 graden. Een vintage van Ruinart moet bij voorkeur worden geopend tussen 8 en 10 graden en gedronken tussen 10 en 12 graden. Dom Ruinart Blanc: openen tussen 9 en 11 graden en drinken tussen 11 en 13 graden. Dom Ruinart Rosé: openen tussen 9 en 12 graden en drinken tussen 11 en 14 graden.
COUPE OF FLUITGLAS?
Een coupeglas is rond, wijd uitlopend van vorm en heeft een korte voet: het lijkt wel een waterlelie. Een fluitglas is rank, smal, gaat de hoogte in en lijkt eerder op een tulp. Een coupeglas heeft een breed oppervlak dat in contact komt met de lucht. De wijn verliest dan ook snel zijn parelende karakter. Honderd jaar geleden was dit een zeer populair glas. Indertijd was het immers bon ton om Ruinart zonder belletjes te drinken. In het smalle, hoogopgaande fluitglas blijven het sprankelende karakter en het boeket van de wijn beter bewaard. Dit model bestond al veel langer, maar stootte pas rond 1930 zijn collega van de troon. Sindsdien overheerst het fluitglas, hoewel veel mensen vandaag nog steeds ‘Een coupe!’ bestellen aan de bar. Ook Ruinart verkiest in sommige gevallen het coupeglas, dat de aroma’s van de wijn als geen ander tot ontwikkeling brengt.
EMMER OF KOELKAST?
Er gaat niets boven het geraffineerde ritueel van de champagne-emmer, gevuld met ijs en water. Volgens de traditie wordt deze gevuld met 30 tot 50% ijs, de rest is water. In twintig minuten is de champagne op temperatuur. Bij grote haast kan men twee handjes grof zout toevoegen aan het water. Als er geen zeer koele kelder of champagne-emmer voorhanden is, biedt de koelkast uiteraard uitkomst, maar kies dan wel de juiste koudezone afhankelijk van de gewenste koeling. Leg de fles plat om temperatuurverschillen tussen het bovenste en onderste deel van de fles te vermijden. Wees vooruitziend: reken tweeënhalfuur voor een fles, en langer als er meer tijd is. Of zorg gewoon dat er altijd een fles Ruinart in de koelkast ligt.
En de diepvriezer? Niet doen! Duurt langer dan de emmer (40 minuten) en is veel riskanter (omdat de fles eenvoudigweg kan exploderen).
‘SABLEREN’ OF SABREREN?
‘Sableren’? In één slok, in één teug opdrinken, aldus de woordenboeken uit de achttiende eeuw. Overvloedig drinken, luidt het in de negentiende-eeuwse woordenboeken. Sabreren? Een fleschampagne onthalzen of openmaken met een tik van een sabel. Die gewoonte zou zijn ingevoerd door de huzaren van de napoleontische garde, die het leuk vonden om de kurk te doen knallen met een sierlijke, manhaftige beweging met de achterkant van een lemmet om een overwinning te vieren. Heel wat flessen Ruinart zijn op die manier op het veld van eer gesneuveld. De formule bleef bestaan en is inmiddels synoniem voor feestvreugde en panache.