Arya en Ahmad Razavi zijn bekend bij fijnproevers en runnen de meest prestigieuze zaak van kaviaar en andere uitzonderlijke delicatessen: Caspian Tradition.
Maar het zijn ook humanisten die weliswaar actief maar zonder veel ophef verschillende goede doelen steunen. Na de problemen die corona met zich meebracht en de meer recente crisissen wereldwijd, nodigden ze dit jaar twee uitzonderlijke eregasten uit voor een culinair, humanitair en sportief evenenement, in een feestelijke ambiance.
Het ondernemersechtpaar, dat het werk van Daniel Meyers al enige tijd steunt, besloot dit vrolijke, atypische ‘personage’ met een groot hart uit te nodigen, dat vooral jonge sporters helpt om hun dromen op de tennisbaan te verwezenlijken. Een jongere heeft niet altijd de middelen om zijn droom waar te maken, maar kan toch een toekomstige kampioen worden. Via zijn Foundation helpt hij jonge Belgische tennissers om vooruitgang te boeken in hun sportcarrière, terwijl ze hun studie voortzetten.
Dankzij Hope & Spirit kunnen ze in contact komen met enkele grote namen uit de tenniswereld en veel van hen leren: Steve Darcis (nieuwe kapitein van het Belgische Davis Cup-team), Arthur De Greef, Ysaline Bonaventure, Marie Benoît… die tevens hun coacheszijn, terwijl wereldkampioen boksen Ryad Merhy hen fysieke training geeft.
Hope & Spirit voorziet toekomstige kampioenen van uitrusting, begeleidt ze naar tornooien, geeft ze financiële steun of betaalt hun studie. De Koning Boudewijnstichting is een belangrijke donateur, maar er zijn ook veel donateurs betrokken bij het werk van Daniel Meyers, waardoor beursstudenten hun dromen kunnen nastreven en bereiken, terwijl ze misschien wel onze toekomstige David Goffin of Elise Mertens worden!
Mansour Bahrami is dé Iraanse legende van het moderne tennis! Hij mag dan al een tijdje met pensioen zijn, maar deze kampioen, die zowel bekend staat om zijn show als winnende games, is een karakter apart! Sommigen vergelijken zijn gevoel van verbondenheid met het publiek met dat van Jimmy Connors. In de jaren 1980 stond hij in de top 100 van de beste tennisspelers en zorgde hij overal ter wereld voor volle tribunes. In zijn professionele carrière speelde hij voor Iran en in het seniorencircuit voor Frankrijk, waarvan hij in 1989 de nationaliteit ontving.
Tot op vandaag is hij de grootste Iraanse profspeler in de geschiedenis en tevens de initiatiefnemer van de Legends Trophy, voorbehouden aan voormalige profspelers met heel veel fans. Show verzekerd met deze grote meneer op de tennisbaan, die ook bekend staat om zijn
ongelooflijke slagen die hij nog lang niet verleerd is. Mansour Bahrami is een joviale en genereuze man die ook een boek heeft geschreven waarin zijn verbazingwekkend verhaal staat. Eén anekdote moet je zin geven om het boek te lezen: op 13-jarige leeftijd had hij zijn eerste racket in handen, met zijn eigen handen gemaakt van een houten frame en restjes touw. In die tijd was hij ballenjongen voor rijke mensen in zijn land en mocht hij niet op de tennisbaan spelen… Maar door zijn enthousiasme en vastberadenheid eindigde hij in de top 100 van de beste spelers wereldwijd.
In Le Court des miracles (uitgegeven door Cherche Midi) vertelt hij over zijn jeugdherinneringen, over armoede en clandestiniteit, schildert hij gevoelige portretten van de grootste sterren op de tenniscourts en onthult hij tal van grote en kleine geheimen achter de schermen van het tennis. Grappig, charmant, elegant en vrijgevig, Mansour Bahrami is een waar voorbeeld van sportiviteit in de grootste zin van het woord.