De 10de editie van het landbouwsalon van Beja, het 1ste grote lustrum, was eens te meer de traditionele afspraak voor de landbouwsector in de regio Alentejo ietwat ten zuiden van de Portugese hoofdstad Lissabon. Aan het salon wordt een tweejaarlijks wijnfestival gekoppeld dat de wijnen op het lokale vlak nog meer uitstraling moet geven maar dat ze evenzeer en bij voorkeur in een internationaal perspectief plaatst. Salon dat dit jaar mede door de lustrumeditie een bijzondere belangstelling genoot waardoor het wijnassortiment erg ruim werd en eveneens een aantal andere wijnregio’s naar Beja lokte.
Hoewel de regio vooral vorige eeuw de betiteling ‘groene tuin’ van Portugal meekreeg en met enige fierheid droeg, is in feite de wijnteelt de basis van de groei en bloei van de regio. Een wijnteelt die historische roots wegdraagt waarvan met zekerheid kan worden gezegd dat er reeds voor de komst van de Romeinen, 2000 jaar terug, een vrij uitgebreide teelt aanwezig was. Wie de wijnteelt precies in Portugal en Alentejo importeerde is tot op heden onbekend, Feneciërs en Grieken droegen bij tot de ontwikkeling van de teelt, wellicht waren het de Tartaren die ook in Andalusië heel wat sporen hebben nagelaten die de wijnrank in Portugal voor het eerst cultiveerden.
Hoe dan ook de wijnteelt kende doorheen de geschiedenis heel wat up en downs met in meer moderne tijden zelfs een verbod op de teelt, waardoor de traditionele landbouw kon openboeien met nadien een forse overheidssteun om de wijnteelt opnieuw op te starten. Het traditionele spel van vraag en aanbod gold hier niet maar wel de figuurlijke wispelturigheid van regimes die een eigen stempel op de economische ontwikkeling wil drukken. De amfora’s die nog regelmatig worden teruggevonden, zijn nog steeds de meest prestigieuze getuigen uit de rijke wijngeschiedenis van de regio. Her en der worden ze nog steeds gebruikt door de wijnmakers om bepaalde wijnen een eigen cachet en uitgesproken authenticiteit mee te geven.
De oprichting van Provan, project voor de wijncultuur in Alentejo in 1977, in 1983 gevolgd door de creatie van AIEVA, gaf nieuwe impulsen. Sinds 1989 zorgt de CVRA, regionale wijncommissie, voor de toekenning van de DOC benaming en is er voor de wijnproductie in Alentejo een eenvormige regelgeving van kracht waardoor de wijnen duidelijk meer competiviteit bieden maar ook op kwalitatief vlak aanzienlijke vorderingen maakten.
Net om deze groeiende kwaliteit aan te moedigen reikte de FIJEV andermaal een aantal trofeën uit tijdens Vinipax. Bij de witte wijnen ging de trofee ditmaal naar de Monte da Pereguina 2015, die het haalde voor de Tiago Cahaço, Vinhas Velhas 2015 en Guadulpe, Winemaker’s selection 2014, voor dit gedeelte schreven een 30-tal wijnhuizen zich in. Bij de rode wijn, eveneens een 30-tal deelnemers, viel de keuze op de Pal Chao, Grande reserva 2013 die het bijzonder nipt haalde voor de Forte Mouro, Grande reserva 2013 en de Herdade Grande reserva 2011. Ook dit jaar bleef het aantal zoete wijnen dat zich voor de competitie inschreef, eerder beperkt. De jury koos quasi unaniem voor de Casa Horacio Simoës, Moscatel Roxo superior, DOC Setubal 2005 die zich tot laureaat kroonde, de Casa Emelinda Freitas, Moscatel roxo superior + 5 jaar, eveneens DOC Setubal werd 2de en de Adega de Palmela 2014, Moscatel de Setubal, DOC Setubal vervolledigde het podium.