Beja is een van de vele oude historische stadjes van Portugal die deels zijn ingedommeld en enkel door nieuwe initiatieven 2 à 3 keer per jaar tot leven komen. Voor Beja is dit o.m. de internationale landbouw- en wijnbeurs. Het oude stadscentrum met nochtans enige merkwaardige monumenten vloeit langzaam leeg en het leven verplaatst zich naar de buitenwijken waar de bewoners in comfortabele appartementen een onderkomen vinden.
Niet ver van de ietwat verloederde Paça de Republica, eens een bruisend centrum, situeert Adega 25 de Avbril zich in een van de hobbelige steegjes die het centrum rijk is. Achter een oude gevel getooid met kleurige neonlampen gaat het restaurant schuil.
Bij het binnenkomen word je onmiddellijk vergast op een levende en bruisende gelagzaal ondergebracht in een sfeervol decor. Attentievol personeel begeleidt je naar je tafeltje waar je een voluit regionale menukaart opwacht. Met de toename van het aantal gasten gaat ook de sfeer crescendo. Meteen begrijp je ook waarom kenners je aanraden om zeker tijdig het restaurant te bezoeken. Meer dan eens vind je buiten een aantal Portugezen maar ook toeristen die geduldig wachten op het vrijkomen van een tafeltje … Een voorbode van lekker eten en een gastronomische ontdekking ?
De keuken spitst zich toe op een aantal regionale bereidingen maar serveert evenzeer enkele internationale klassiekers. Portugal ontdekken is ook hier opteren voor de regionale specialiteiten die meestal met een scheutje regionale wijnen worden verrijkt!
Wij genoten bij een lokale schuimwijn van de plaatselijke tapa’s, een ruime selectie van sharing gerechtjes met kazen, olijven, regionale vleessoorten en salami’s, groene sla en enkele mooie maar wel pittige kroketjes.
Als introductie een combinatie van erwten- en bonensoep met fijne stukken vlees, licht kruidig maar volop romig. De traditionele ‘bakelau’ wordt hier geserveerd zoals de Gentse waterzooi. Een soepje met aardappelen en groenten, een forse moot kabeljauw – je moet wel attent zijn voor de graten gezien de vis gewoonweg in stukken wordt gesneden – en een leuk verfrissend citrustintje. De bijhorende Mona Reserva met stevige donkerrode kleur, forse aanzet maar mooi fruitig en intens karakter, geeft dit gerecht een leuke ondersteuning.
Het hoofdgerecht werd een keurig en geurig varkensgebraad, mooi rosé gehouden met assortiment gebakken aardappelen, spruitjes – de ‘choux de Bruxelles’ zijn blijkbaar ook in Portugal erg geliefd gezien we ze tijdens onze trip nagenoeg overal op ons bord kregen- wortelen en broccoli. Een gerecht met mooie smaaktoetsen, maar mocht voor ons net een tikkeltje warmer worden geserveerd. De Cavalao Negro met een eigen uitgesproken karakter, boordevol hints van rijpe rode vruchten, zorgde toch voor een leuke pairing. Een assortiment lokale zoetigheden rondde alleszins de maaltijd op leuke wijze af.
Adega 25 de Abril – rua de Moeda 23 – Beja.
