Op het Brussels stadhuis brachten een 50-tal leden van de Meesterkoks van België en van Euro toques, in aanwezigheid van de familie van de overleden meesterkok, samen met 1ste schepen Alain Courtois, een indrukwekkend eerbetoon aan de onlangs overleden grootmeester.
Zowel Frank Fol, voorzitter van de Meesterkoks van België als Jean Castadot, voorzitter Euro Toques, brachten hulde aan de man die beide verenigingen oprichtte. Na zijn eerste ervaringen op de wereldtentoonstelling 1958 bouwde hij stelselmatig de Belgische gastronomie verder uit om ze een plaatsje binnen de wereldtop toe te bedelen. Typerend aldus beide voorzitters was de gulheid waarmee Pierre Romeyer zijn vakmanschap deelde en doorgaf, de bereidheid om gemotiveerde jongeren een helpende en ondersteunende hand te reiken en zijn onverwoestbare strijd als verdediger van zijn vak en inzet voor kwaliteitsproducten. Ook zijn echtgenote en zoon brachten hulde aan deze onnavolgbare voorvechter van de Belgische gastronomie. Onder de aanwezigen tal van vooraanstaande chefs o.m. Pierre Wynants, Pierre Audouard, Freddy Van de Casserie, Claude Dupont, Eric Martin, Alain Bianchin, eva.
Pierre Romeyer overleed enkele maanden na zijn grote vriend Paul Bocuse en enkele weken voor Joël Robuchon, wellicht roeren ze in het hiernamaals samen in de potten! Sommige mensen bereiken de perfectie dankzij hun talent, anderen veroveren ze door hard te werken. Met kracht en wijsheid streefde Pierre Romeyer naar de schoonheid der dingen en hij behoorde zonder enige twijfel tot die bijzondere uitverkorenen die de top bereiken door beide troeven te combineren.
Pierre Romeyer startte zijn loopbaan op zijn veertiende, hij begon in de keuken. Later zou hij naar het voorbeeld van Paul Bocuse in Frankrijk, niet alleen in zijn eigen zaak investeren, maar gaf het vak opnieuw prestige waardoor chefs niet meer beschouwd werden als knechten. Door de kok letterlijk uit zijn kelder te halen slaagde Pierre Romeyer erin de kookkunst te maken tot wat ze vandaag is in België: een ambacht, verheven tot waarachtige kunstvorm. Een expertise die er ruimschoots heeft toe bijgedragen ons land een duidelijke, zichtbare plaats te geven op de uitgebreide kaart van de wereldwijde fijnproeverij.
Als kok van graaf Moens de Fernig, in 1958 algemeen commissaris van de Wereldtentoonstelling in Brussel, kookte hij destijds voor het kruim van de jetset en royals. Nadien richtte hij de Val Vert in Groenendael op, gevolgd door het onsterfelijke Maison de Bouche in Hoeilaart. Hier bereikte hij het toppunt van zijn kunst als getalenteerde chef en kreeg in 1983 eindelijk zijn drie Michelin-sterren, de ultieme onderscheiding die hij behield tot hij in 1994 zijn activiteiten stopzette.
Als onvermoeibare verdediger van zijn vak en kwaliteitsproducten onderscheidde Pierre Romeyer zich onder andere met de oprichting van de Vereniging van meesterkoks in België en van Euro-Toques, de eerste stap in het ontstaan van een echte Europese gemeenschap van fijnproevers. Gedurende enige tijd stond hij in voor het Belgisch voorzitterschap. In 2002 kreeg Pierre Romeyer zelfs de titel van baron, een absolute première in de geschiedenis van de gastronomie. Een bekroning voor de man die altijd een levende legende zal blijven in de groei en bloei, niet alleen van de Belgische maar ook buitenlandse gastronomie.