Zonder meer een uitzonderlijke wijngaard op een al even uitzonderlijke locatie. Het zenuwcentrum en ook de chai van deze brand is ondergebracht in een voormalig herenhuis dat mooi werd gerenoveerd, terwijl de chai, deels ondergronds werd gebouwd, zodat de fraaie omgeving bewaard bleef.
De reden waarom hier een herenhuis werd opgericht is onbekend, vast staat alleszins dat er al enige bewoning was in de 11de eeuw. Het huidige statige gebouw draagt de initialen ‘SG’ die geen enkele binding hebben met Gonzalez Bayass. De woning werd in 1888 gebouwd op last van homeopaat Santiago Gomez die met dit luxueus buitenverblijf zijn voorliefde voor Toscane en zijn wijngaarden wou etaleren. Rondom zijn woonst werden wijngaarden aangeplant met specifieke Italiaanse wijnranken. Tot zijn nazaten behoort ene Charlotte Blecua die in 1925 overleed en als laatste officiële bewoonster staat gekend. Na haar overlijden werd het domein verwaarloosd en verviel het volledig tot Gonzalez Bayass het ontdekte …
De ontdekking gebeurde eerder toevallig en wekte quasi onmiddellijk grote belangstelling toen bleek dat er rondom de woning zeer oude wijnranken werden weergevonden. De renovatie en heraanleg evenals de bouw van de chai namen heel wat tijd in beslag vooraleer het geheel aan de normen van Gonzalez Bayass kon beantwoorden.
Bij de heraanleg van de wijngaarden werd een aantal wijnrassen geselecteerd die voor een unieke wijn moesten zorgen, hiertoe behoren o.m. Cabernet Sauvignon, Grenache, Merlot, Tempranillo en Syrah. Het concept van Gonzalez Byass was overduidelijk; hier moest een van de beste rode wijnen van Spanje worden geproduceerd. Door de naamkeuze van Blecua werd niet alleen hulde gebracht aan de laatste bewoonster van het pand, maar werd meteen ook de exclusiviteit van het domein duidelijk omschreven.
De productie van Blecua is aldus wijnmaker Jose Ferrer een complex proces, de wijngaarden op de diverse locaties genieten van een eigen microklimaat en typische terroirs waardoor de druiven een aparte identiteit en smaak ontwikkelen, Na de manuele oogst worden de sappen in aparte vaten bewaard. Het geheel berust op een 3-voudige selectie, enerzijds de wijngaarden, anderzijds de trossen en tenslotte de rijpingsvaten. Na de oogst volgt een 2de selectie aan de tritafel waarna ze rijpen in Franse eik. Na de alcoholische fermentatie worden de sappen overgepompt in nieuwe vaten voor de malolactische fermentatie en opstart van het rijpingsproces. De eiken vaten zijn afkomstig van verschillende tonneliers om de diversiteit te vergroten en hebben derhalve ook een andere houtkeuze. De rijping zelf neemt 20 à 23 maand in beslag waarna de assemblages worden gemaakt. Het is best mogelijk dat naargelang het millesime andere assemblage worden gekozen, De nieuwe assemblages worden alvast elke 14 dagen op vat geproefd voorleer men tot botteling overgaat.
Op de proeftafel:
Blecua 2010:
Na de veelvuldige proeverijen werden uiteindelijk slechts 4 vaten geselecteerd voor de assemblage, nl 2 vaten Cabernet Sauvignon, 1 vat Syrah en 1 vat Tempranillo met als resultaat in het glas een dieprode purperkleurige wijn met erg complexe neus waarbij elegante fruitige toetsen afgewisseld worden met hints van zwarte chocolade en kreupelhout. Deze elegante aroma’s komen ook in de mond tot ontwikkeling met lichte houttoetsen op het middenpalet. Subtiele hints van tabak en tannines verfijnen de lange elegante afdronk.
Blecua 2009:
Deze wijn uit de regio Somontano wordt alleen gemaakt in uitzonderlijke jaargangen. Ook 2009 kende een beperkte productie na de uitgebreide drievoudige selectie van wijngaarden, druiven en vaten. Deze 2009 vertoont een spectaculaire, intense, diepe kersenkleur. Complex en krachtig op de neus, combineert deze rijke rode Somontano met subtiele fijne tannines en mooie fruitige toetsen van overrijp zwart en rood fruit met delicate hints van cacao, koffie en kreupelhout met gezellig lange afdronk perfect met truffelgerechten, rood vlees en groot en klein wild.