Ribera del Duero maakte tot voor kort alleen rode en rosado wijnen, aanbod dat recent met een beperkte productie van witte wijn van de Abillo Mayor druif werd aangevuld ( zie tasted4you.be 18 november Witte Ribeira del Duero dankzij Albillo Mayor druif). De rode gaan van de dure pracht van de grote gran reservas, tot bescheidener jonge wijnen uit mindere jaren, die in de lente na de oogst gedronken worden. Het wettelijk bepaald minimum alcoholpercentage bedraagt 11%. Bij de rosados vindt men ook wel crianzas maar meestal zijn het toch jóvenes die jong gedronken moeten worden. Het minimum alcoholpercentage voor rosados is ook 11%.
In de nieuwe generatie Ribera del Duero bieden de jóvenes veel frisheid, hebben framboosachtig fruit en kunnen al uitstekend gedronken worden 8 maanden na de oogst. De crianzas hebben een elegante, donkere kruidigheid die bij drie jaar oude wijnen reeds mooi uitkomt maar die, als u de wilskracht heeft om hem te bewaren, nog mooier wordt. In feite zijn de crianzas van Ribera del Duero, technisch gesproken, reservas. De bodega’s gaan erg zorgvuldig om met de kwaliteit van hun wijnen. Zoals een van hen vertelde, ‘we willen liever de beste crianzas op de markt brengen dan middelmatige reservas’.
De belangrijkste druif van Ribera del Duero, en tevens de enige ‘aanbevolen’, is de tinto fino, of tinta del país. Dit is een plaatselijke variant van de tempranillo. Deze druif beslaat 85% van het totale wijngaardareaal en wordt in de hele regio aanbevolen voor heraanplanting. In Rioja heeft deze druif de steun van andere variëteiten nodig, maar door de hoogte en bodemsamenstelling in de Duero geeft ze hier fijne, complexe wijnen als monocultuur. De D.O. eist een minimum van 75% tinto fino.
Cabernet-sauvignon, garnacha tinta, malbec, merlot en albillo zijn geclassificeerd als toegestane variëteiten. Garnacha tinta ook wel bekend als tinto aragonés, wordt vooral gebruikt voor de productie van rosado Ribera del Duero. Cabernet-sauvignon, merlot, malbec: deze 3 variëteiten mogen alleen herplant worden in dorpen waar ze reeds aanwezig zijn. Albillo: Sommige wijngaarden hebben een kleine hoeveelheid albillo om de kleur van de rosado wijn iets lichter te maken en dus nu ook voor de aanmaak van witte wijnen.
Vroeger werden diverse druivenrassen samen aangeplant voor een gezamenlijke vinificatie, dit is nu aldus Augustin verboden, alle variëteiten moeten apart worden gevinifieerd. Het maximum aantal vruchtdragende knoppen na het snoeien bedraagt 40.000/ha, dat betekent 2.500 stokken met 16 knoppen per stok. De maximale hoeveelheid druiven die geoogst kan worden is vastgesteld op 7000 k/ha, dat geeft 45 á 50 hl wijn per ha.
De bodem van Ribera del Duero varieert sterk al naargelang de hoogte. De wijngaarden beginnen in de riviervallei en lopen tot de bergtoppen en zijn vaak in terrassen aangeplant. De lagere delen (rivierbanken en laagliggend land) worden ‘campiñas’ of ‘terrazas’ genoemd, de minder steile hellingen (uitstekend geschikt voor het verbouwen van wijnstokken) noemt ment ‘laderas’, de ‘cuestas’ of steile hellingen zijn niet geschikt voor aanplant. Dit hogergelegen land, ‘páramo’, is meestal beter geschikt voor het verbouwen van granen omdat het zonlicht er zeer fel is.
Als we de Ribera del Duero streek verdelen in oost en west, met als centraal punt de stad Roa de Duero, krijgen we heel wat variatie in de bodemsamenstelling. In het oosten, de dalen van de Duero en haar zijrivier de Gumiel: – ‘Campiña’ – alluviaal met zand en klei, – Lage ‘laderas’ – klei en mergel, – Lage ‘cuestas’ – kalksteen, klei en mergel, – Hoge ‘laderas’ – kalksteen en mergel, – ‘Páramo’ – kalksteen en kalk.
De overheersende factor in de kwaliteit van Ribera del Duero wijnen is natuurlijk de kalksteen en kalk. In het westen bestaat 33% van de bodem uit deze twee ingrediënten (waarvan 9% actieve kalk) in het oosten is dat meer dan 50% (waarvan 18% actieve kalk).
De wijngaarden volgen de loop van de Duero, van de grens met Soria, door het zuidelijk gedeelte van Burgos (met een klein uitloop naar Segovia), tot in Valladolid. Het oudste gedeelte van het wijnland ligt in het westen, in de provincie Valladollid, maar het centrum van de regio is Aranda de Duero in Burgos. We bevinden ons hier nog op het Centraal Plateau, op een hoogte van 700 tot 900 m boven de zeespiegel, dat van oost naar west naar beneden gaat. Sommige wijngaarden hebben kalkbodems die bijna zo wit zijn als de ‘albarizas’ uit het sherrygebied.
Op de proeftafel:
Parajes de Callego 2016:
14.5% alc vol, assemblage Tinto fino 95% en 5% Albillo
Volrond, leuke kleur, subtiele tannines, delicate hints tabak en cacao, karaktervol
Bardos romantica, crianza 2016
14% alc vol, fruitige frisheid, stevige aanzet, bespeelt volledig smaakpalet, gezellige en lekkere wijn
Comengo Familia 2015 Reserva
15% alc vol, toetsen van rijp rood fruit, mooie kleur, hints kreupelhout & cacao, subtiele hints van tabak, karaktervol
Arnaiz 2014
14% alc vol, mooie tannines, ietwat kruidig
Briego Gran reserva 2011
14% alc vol, plakkerig in het glas, donker purperrood, accenten rijp rood fruit; delicate tannines, subtiele hints van tabak
Arzuaga Tinto Gran reserva 2011
14.5% alc vol, diep purperrood, pittige accenten van kreupelhout, lange afdronk, gezellige en aangename wijn