Chefs over de hele wereld delen recepten met duurzame vis
Het duurzame vis keurmerk MSC (Marine Stewardship Council) lanceert een online kookboek met tips om meer bewust te zijn van de viskeuze van consumenten. In het kookboek delen chefs vanuit de hele wereld recepten met duurzame vis en geven zij tips over hoe je hierin de beste keuze maakt. Voor België heeft Dagny Ros, tv-chef met IJslandse roots en MSC-ambassadeur, een gerecht gemaakt met goede alternatieven voor de populaire vissoort kabeljauw. De kabeljauw op ons bord komt namelijk nauwelijks meer uit onze eigen Noordzee. Ze werd lange tijd overbevist in de Noordzee, en bovendien zorgt het opwarmende water ervoor dat verschillende vissoorten steeds meer naar het Noorden trekken en hier steeds zeldzamer worden. Met het kookboek biedt MSC consumenten handvatten om bewustere keuzes te maken en alternatieven te kiezen. Zo kunnen we samen overbevissing tegengaan.
Kookboek met een boodschap
In het Oceaan kookboek delen chefs vanuit de hele wereld recepten met duurzaam gevangen vis. Hierbij staat het motto ‘Vis voor vanavond, en voor morgen’ centraal, waarbij zij stimuleren om meer op de afkomst van de vis te letten en voor duurzame alternatieven van bijvoorbeeld kabeljauw te kiezen. Hierin delen zij verschillende vissoorten die nu goed beschikbaar zijn, met een kleinere impact op de onderwaterwereld. Denk hierbij aan Asian Style mosselen, een recept dat heerlijk smaakt met de welbekende Zeeuwse mosselen. Of het Zuid-Afrikaanse recept van gekruide heekballetjes met een frisse yoghurt-dillesaus en pickles, ontwikkeld door chef Georgia East met heekfilets. Een perfect alternatief voor kabeljauw, die gezond is voor ons en de oceanen waaruit ze afkomstig zijn.
De Atlantische oceaan als bron van ‘onze’ vis
Een groot deel van de gegeten vis in België komt niet uit België zelf maar uit andere landen rond de Noord-Atlantische oceaan, waaronder in belangrijke mate IJsland. Zo ook de geliefde kabeljauw, die nog maar weinig voorkomt in de Noordzee door overbevissing en de opwarming van het zeewater. Daardoor trekken zij naar koudere wateren in het noorden van Europa. “Zowat 70% van de in België geconsumeerde vis en zeevruchten is afkomstig uit de Noord-Atlantische oceaan, inclusief de Noordzee. Belgische vis maakt nog geen 15% uit van onze lokale consumptie. Dat betekent dat de rol van de lokale oorsprong erg relatief wordt als we het over duurzaamheid hebben. Lokaal kopen is in de visserij dan ook eerder een economisch argument, of zinvol als we kijken naar foodmiles. Ongeacht de oorsprong stellen de keurmerken ASC en MSC consumenten in staat om een ecologisch verantwoorde keuze te maken op basis van de hoogste visserij- en kweeknormen.” aldus Wouter Dieleman, Verantwoordelijk voor markt- en visserijondersteuning voor MSC in België. (SOM, 2019)
Ambassadeur Dagny Ros
Ook Dagny Ros, tv-chef met IJslandse roots, heeft als ambassadeur haar steentje bijgedragen aan het kookboek. Zij heeft de veranderingen in de IJslandse wateren van dichtbij meegemaakt en maakt zich dus graag sterk voor de welvaart van de visserij. “Als kind hoorde ik soms over vissers die na een paar dagen op zee zonder vangst terugkwamen. Dat betekent nogal wat: als lege boten aan land kwamen, kwam er geen eten op tafel en werden mensen ook niet betaald. Ik vond dat verschrikkelijke verhalen. Niemand wil lege zeeën. Vanwege de natuur en ons voedsel, maar ook niet voor onze kinderen die misschien zelf visser willen worden.”, aldus Dagny Ros.
IJzersterke band tussen België en IJsland
De IJslandse visserij is één van de duurzaamste ter wereld, en biedt een uitgebreid aantal soorten vis met MSC certificaat: Noord-Atlantische kabeljauw, maar ook zeewolf, roodbaars, tongschar, schelvis, zeeduivel, zwarte heilbot, leng, lom, koolvis en schol. IJslandse vissers zijn voor sommigen van deze soorten (zeewolf, roodbaars, zeeduivel) zelfs de enige bron van MSC gecertificeerde vis. En dat heeft een geschiedenis. Na de Tweede Wereldoorlog werden de IJslandse wateren door duizenden vissers van verschillende landen bevist, waardoor er uiteindelijk in de jaren zeventig een internationale ‘Kabeljauwoorlog’ ontstond. IJsland besloot hierna om de controle terug te nemen en hun visbestanden te beschermen door steeds strengere visbeperkingen op te leggen aan de meerderheid van de landen. België steunde IJsland met deze acties en in de jaren tachtig heeft dat ervoor gezorgd dat enkel Belgische vloten nog mochten uitvaren, tot het moment dat ook deze boten niet meer geschikt waren. Gaandeweg zorgde de visserijbeperkingen ervoor dat de visbestanden konden aansterken en aanwezige populaties terug gezonde aantallen bevatten. Vandaag voeren we in België nog steeds veel van de duurzame, verse vis in vanuit IJsland. www.msc.org